کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: شعر
موضوعات

اشعار



مدح و ولادت حضرت مهدی (عج)

شاعر : محمد فردوسی     نوع شعر : مدح و ولادت     وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلات     قالب شعر : ترکیب بند    

بازهم روح الامین دارد غزل می آورد            صنعـت ایهـام و تشـبیه و بدل می آورد

تا شود ابیات شعر من کمی دلچسب تر            واژه واژه بر لبـم جـام عـسـل می آورد


شعر شیرین مرا شور عجیبی داده اسـت            واژۀ نـابی که در چندین محل می آورد

چیست آن واژه که همراه ادایش جبرئیل            جـمـلۀ «حیّ علی خیرالعمل» می آورد

در میان شعرهای شــاعران اهـل بیت            دائماً این بیت را ضرب المثل می آورد:

یوسف مصری کجا و یوسف زهرا کجا؟!

جـلـوۀ قـطره کجا و جـلـوۀ دریا کجا؟!

کوچه های شهر را امشب چراغانی کنید            عـرش را و فرش را آئیـنه بندانی کنید

آمده نور دل انگـیزی به سمـت سـامرا            باید امشب کوچه ها را خوب نورانی کنید

طبق رسم فصل حج، مثل تمام حاجیان            جان ما را پیش پای یـار، قـربانی کنید

دیدن روی سلیمان کار آسانی که نیست            باید اوّل خوب از این مُلک، دربانی کنید

هر که باشد  نوکـر تو زود آقا می شود

خود به خود با یک نگاه تو مسیحا میشود  

یوسف زهرا تویی حُسن ختام اهل بیت            نام تو زیـبـاست ای خـتم قـیام اهل بیت

السّــلام ای حُــجّــةَ الله ای امـامَ منتظَر            لحظه لحظه میرسد بر تو سلام اهل بیت

از پیمبر تا امام عسگری، در عصر خود            نقل کردند این که هستی التیام اهل بیت

میرسد آن روز که با ذوالفقار مرتضی            می رسی تا که بگیری  انتقـام اهل بیت

مرتضی، زهرا، حسن، خون خدا، پیغمبری

می بری با جلوه ات  دل از امام عسگری

نیمه شعبان که میگردد عیان، صاحب زمان            میکند گل بر لب پیر وجوان، صاحب زمان

اشـهَـد انّ که هــسـتی تو امـام آخـریـن            می وزد از هرمناره این اذان، صاحب زمان

تشنه هـستم تـشنۀ یک جرعۀ دیـدار تو            وعده گاه ما شبی در جمکران، صاحب زمان

میرسی یک روز ای خورشید پشـت ابرها            می کنی پیدا مزار بی نشان، صاحب زمان

با ظهورت میشود خوشحال زهرا مادرت

پیش مرگت میشود آن لحظه آقا نوکرت

العجل آقا! بیا چشم انتظاری ها بس است            درفراقت اشکها و بی قراری ها بس است

اشکهای ما که یک لحظه به درد تو نخورد            ناله ها و ضجّه ها و گریه زاری ها بس است

تا به کی جمعه به جمعه ذکر ندبه سر دهیم            ندبه وخون دل و شب زنده داری ها بس است

معصیت،پاکی دوران جوانی را گرفت            ما جوانها را کمک کن، شرمساری ها بس است

باید آقا درد غربت را فقط  فریاد کـرد            گوشه گیری های ما و راز داری ها بس است

با ظهور خود بیا و مادرت را شاد کن

قلـب ویـران مرا با مـقــدمت آبــاد کن

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

یوسف زهرا تویی حُسن ختام اهل بیت             نام تو زیباست ای مرد قیام اهل بیت

بیت زیر نیز به دلیل ضعف محتوایی حذف گردید

از خَم ابروی او صدها خُم می، می چکد              باید امشب خلق را انگور مهمانی کنید

مدح و ولادت حضرت مهدی (عج)

شاعر : ناشناس نوع شعر : مدح وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : مثنوی

 دیشب به دست غـم گـره افـتاد در دلم            یعنی هــوای ســامــره افـتــاد در دلـم

گفتم به خود که روز نیایش شب دعاست            ای غم برو که مقصد من سُرّ مَن رَأست


آن جا که  انبـیاء به طوافـش رسیده اند            سیـمـرغ ها به  قـلـۀ قـافـش رسیـده اند

آن جا که چـشم ها پلی از آب بـسته اند            یعنی دخـیل گـریه به سـرداب بسته اند

ز آن جا که جلوه گاه گل روی دلبراست            این عطر روح پرور از آن کوی دلبراست

او را هـزارمـاه جـبـیـن مـشـتری بود            او را نگین وحـی در انـگـشـتـری بود

سنگ بنای کعـبـه سیاهیّ خـال اوست            وجه خـدای جلّ جـلاله جـمـال اوست

جان بی فروغ طلعت او جان نمی شود            او حجّـت خـداست که پنهـان نمی شود

روزی که ظلم پُـر کـند آفـاق دهـر را            احلی من العسل کند این جام زهـر را

یوسف به بوی پیرهـنش زنده می شود            دل های مرده با سخـنش زنده می شود 

: امتیاز

مدح و ولادت حضرت مهدی (عج)

شاعر : محسسن عرب خالقی نوع شعر : مولود یه وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : ترکیب بند

فرشته سوی زمین با شتاب آمده است           که باز هم قـلمم را خـطاب آمده است

خطاب آمـده در چـشـم چشمـۀ شعـبان           دوباره ماهی مضمون ناب آمده است


خـطاب آمـده وقـت گــدایی دل هـاست           چرا که حضرت عالیجناب آمده است

از این خبر شده شیرین دهان قند امشب           کـه آخـرین نـمک بوتـراب آمده است

اگر غـلط نکنم جمع سیزده گل سـرخ           اگـر درست بگـویـم گـلاب آمـده است

بـرای اهــل خـدا رحـمـت خـداونــدی           و بر اهـالی شیطان عـذاب آمده است

کسی که مقصد یا من مجیبُ مضطر ماست             بـه یـاری دل پُر اضطراب آمده است

من از فـراز « خُـزّانِ العـلم» فهمیـدم           سؤال های جهـان را جواب آمده است

چنین که چشم زمین روشن است معلوم است           از آسـمـان پــسـر آفــتـاب آمـده اسـت

مـیـان کــوچـۀ مـا بــوی یــار می آیـد

گــلـی رسیــده که با او بـهــار می آیـد

خبـر رسـیده کـسی از تـبـار بـاران ها           رسـد به داد دل خـشـکـسـالـی جـان ها

خبر رسیده که طوفان به پا شود وقتی           نـسـیـم آمـدنـش می رسـد به ایــوان ها

خبر رسیده که وقـتی رسید می شِکُـفـد           گـل از گـل هـمـۀ خـارهای گــلدان ها

خبر رسیده که روزی ز مشرق کعـبه           دوبـاره سـر بـزنـد آفــتـاب ایـمـان هـا

خـبر رسیده که با آیـه هـای چـشمـانش           پس از ظـهـور کنند استخـاره قرآن ها

خبر رسیده ولی ما هنوز هم، خـوابـیم           شـبـیـه مُـرده ای افـتاده در خـیـابـان ها

عوض شده است زمانه چنان که مجنون هم           به خانه خـفـته و لیلاست در بـیابان ها

اگـر نــیـاز بـبـیــــنـد بــدون نــاز آیـد           چنان که آب گوارا به کام عـطشان ها

به جای خوردن نامش به کوچۀ دلمان           فقط شده است «ولی عصر» نام میدان ها

دعـای عـهـد نــرفـتــه ز یــادمـان امـا           نمانده است کسی روی عهد و پیمان ها

اگـر چـه با دل شیــعـه کــنـار می آیـد

نکــردم آن چـه ز مـا انـتـظار می آیـد

دعا برای ظهورش دعایمان شده است           تـمـام آرزوی ربّــنـایـمـان شـده است

بیا به سمت ظهـورش کـمی قـدم بزنیم           کـه انتـظار فقـط ادعـایـمان شده است

همیشه در وسط جنگِ کشتی و طوفان           به سمت ساحل حق ناخدایمان شده است

همیشه آخر خـط با نگاه رحـمت خود           عوض کنندۀ حال و هوایمان شده است

همان که باعث خون گریه های او هستیم           همیشه باعث لبخـنـد هایمان شده است

دوباره نیـمۀ شعبان و افـضل الاعمال           زیارت حـرم کــربـلایمان شده  است

بـیا دوبـاره برای حـسیـن گـریـه کـنیم           بیـا که نالــۀ او هـمنوایمان شده است

چقدر با من و تو گریه کرده بر جدّش           چـقدر هم نفـس های هـایمان شده است

اگـر چـه با دل شیــعـه کــنـار می آیـد

نکــردم آن چـه ز مـا انـتـظار می آیـد

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور ادبی تر شدن بیان و انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

میان کوچه مان بوی یار می آید            گلی رسیده که با او بهار می آید

و به همان دلیل ابیات زیر نیز حذف گردید

اگر قیامتِ امشب نبود بی لبخند            یقین می آمد، یوم الحساب آمده است

از آخرین خُم خود سر گشوده خدا           بیاورید پیاله شراب آمده است

قسم به «یابن الانوار ظاهره» نورش            میان ظلمت شب روشنایمان شده است